Google geçtiğimiz günlerde yeni nesil yapay zekâ aracını tanıttı: Gemini Veo 3. Bu gelişmiş yapay zekâ sistemi ile artık yalnızca yazı yazmak, görsel oluşturmak değil; aynı zamanda sesli röportajlar, hatta video içerikler bile üretilebiliyor. Üstelik bunu sokaktaymış gibi, gerçek insanlar varmış gibi yapabiliyor. Kısacası yapay zekâ artık yalnızca fikir veren değil, bizzat içerik üreten, sahada çalışan bir “yapay muhabir” haline dönüşmüş durumda. Peki bu kadar güçlü bir aracı kimler ilk kullandı dersiniz? Elbette yine sosyal medya fenomenleri, yani “içerik üreticisi” diye kendini tanıtan ama aslında ne içerik ne üretim kısmında gerçek emeği olmayan kişiler. İki cümlelik bir senaryo, beş saniyelik bir mizansen ve biraz ses efekti… Ortaya çıkan içerik ise: “Yapay zekâ ile hazırlanmış sokak röportajı.” Gerçek değil, doğru değil ama çok izleniyor. Ve günümüz dijital dünyasında "çok izlenmek" artık "değerli olmak" gibi algılanıyor. Oysa bu tarz teknolojik gelişmeler, habercilik alanında devrim yaratabilecek güçte. Özellikle tehlikeli bölgelerde çalışan gazeteciler, erişimi zor alanlarda görev yapan saha muhabirleri için büyük kolaylıklar sağlayabilir. Eğitim alanında, sağlıkta, kriz anlarında bilgi akışını hızlandırmak için müthiş fırsatlar sunabilir. Ama ne yazık ki, daha ilk günlerinde bu potansiyel yine magazinsel, yüzeysel ve geçici içeriklere kurban edilmiş durumda. Daha da kötüsü, bu yapay röportajlar gerçek sanılıyor. Bir yapay zekâ karakteri, sokakta mikrofon uzatıyor gibi gösteriliyor. Sorular yapay, cevaplar yapay ama görüntü neredeyse birebir gerçek. Hal böyle olunca, bilgi kirliliği katlanarak artıyor. İnsanlar artık gördüğü her şeyi sorgulamadan doğru kabul ediyor. Oysa görselin ya da videonun "gerçek" olması, içeriğin doğru olduğu anlamına gelmiyor. Yeni çağın en tehlikeli algısı da bu. Gazetecilik mesleği ise bu tabloda arada kayboluyor. Emek, etik, araştırma ve tarafsızlık gibi temel değerler; algoritmaların, trendlerin ve yapay beğeni sistemlerinin gölgesinde kalıyor. Peki ne olacak? Teknoloji mesleği mi bitirecek? Yoksa meslek, teknolojiye uyum sağlayamayanlar yüzünden mi zayıflayacak? İşte esas mesele burada başlıyor. Yapay zekâ aslında bir düşman değil. Aksine, onu doğru kullananlar için büyük bir yardımcı. Ama meslek etiği olmayanların elinde, sadece bir manipülasyon aracı haline geliyor. Teknolojinin kabahati yok. Onu nasıl kullandığınız ve neye hizmet ettirdiğiniz önemli. Şimdi bu noktada şu soruyu sormak şart: Gelişen teknoloji gerçekten meslekleri gereksiz mi kılıyor, yoksa ehil olmayanları mı işsiz bırakıyor? Cevap basit ama çarpıcı: Yapay zekâ gereksiz değil. Ancak gereksiz içerik üretenlerin işini kolaylaştırdığı kesin. Asıl tehlike de burada başlıyor: Bilginin yerini sansasyon, emeğin yerini yapay manipülasyon alıyor.